Kim Clijsters signeert poster - 22 december 2009

Kim Clijsters was op 22 december op bezoek bij Telenet. Zij wordt ambassadrice van Telenet. Speciaal voor Bonjour Afrique signeerde Kim een poster.

Bezoek aan de Senator!

In de marge van ons bezoek werd Bonjour Afrique ontvangen op de Senaat.
Met dit bezoek wou de Senator (Mevr. Woré Sarr) die ook burgemeester is van Medina Gounass, via officiële weg Bonjour Afrique bedanken voor zijn inspanningen.
Dit is een mooie erkenning.
Groeten
Het Bonjour Afrique Team

Soundslides on line

De twee nieuwe soundslides staan nu on line
Soundslides dinsdag : klik hier
Soundslides woensdag en donderdag : klik hier
Bonjour Afrique Team

Dag 6 – N’gor en Maya de bij

Het grauwe, stoffige Guédiawaye maakte in amper 10 minuten tijd plaats voor the home of the rich and famous in Senegal. N’gor, een idyllisch eilandje van 900m bij 300m, net voor de westkust van Dakar. Rapper Akon zou er een vakantiehuis hebben… we kunnen hem geen ongelijk geven. De rust, de properheid, het vele groen en het ongelooflijk lekkere eten bij La maison d’Italie staan in schril contrast met het vasteland.

In de namiddag zetten we koers richting La réserve de Bandia alwaar het bijenproject van Bonjour Afrique gelokaliseerd is. Net als de voorbije dagen werden we met open armen en blije gezichten door de lokale bevolking ontvangen. Muziek en dans, het is onlosmakelijk verbonden met Senegal. Monsieur Seck gaf ons vervolgens een rondleiding in de bossen van Sindia, waar Dirk Vos enige tijd geleden met de plaatselijke imkers de nieuwe, houten bijenkorven installeerde. Het optimaliseren van dit proces wierp reeds zijn vruchten af, getuige hiervan de toegenomen productie. Concrete maatregelen met een grote, positieve impact op de samenleving, kortom een project op het lijf geschreven van Bonjour Afrique.

Dag 7 – On the road again - Saly : een welverdiende rustdag!
Na een wederom verkwikkende nachtrust (Dank U Roel !) reden we richting Joal, het geboortedorp van Senghor (de voormalige president) en het oudste christelijke dorp van Senegal. Vlakbij ligt het schelpeneiland Fadiouth: een pittoresk vissersdorpje gebouwd op een eiland van oesterschelpen. Onderweg hielden we halt aan de befaamde Baobab Sacré, de oudste (1850 jaar) Baobab van Senegal, ruim 32m omtrek, hol, en dus ruim voldoende om Dhr Boits te verzwelgen (zie soundslides).Hoewel alles toeristisch lijkt, reden we de hele dag tussen het afval, rottende vissen en tonnen stof. Met andere woorden, dames, laat jullie wasmachines maar op volle toeren draaien vanaf zaterdag. Voeg daar nog bij dat regelmatig de elektriciteit uitvalt en er geen water is, dus je kan je al inbeelden hoe we hier rondlopen.

Greg & Yo

Greg Langenus is employee benefits consultant bij Akkermans & Partners. Yo Engelen is gedelegeerd bestuurder van E-Demonstrations en reeds vanaf het prille begin betrokken bij Bonjour Afrique als logistieke partner.

Bonjour Afrique: dag 5 deel 1 en 2

Gelukt! Onze excuses voor de vertraging, maar we hebben een heuse internet zoektocht achter de rug. Hopelijk genieten jullie van de beelden die we maakten van dag 5 in Senegal.

Dag 5 deel 1
Dag 5 deel 2

Groetjes
Steven

Dag 5 Deel 2 : The Ditch in concert !

Na alle voorbereidingen kwamen de mannen van The Ditch en hun gevolg van Bonjour Afrique op de plaats des oordeels aan


... 17u... het concert... of toch nog niet

18u : het concert...hmm te vroeg

19u : ha daar is de geluidsinstallatie

20u : joepie, de man die alles kan aansluiten

20u30 : daar is zijn assistent

21u : woehoew de lichten marcheren, showtime!

21u30 : De lokale Jo Vally bijt de spits af. Samen met een ultra elastisch majoretten ensemble. We konden de 'Grand Décards' tot in ons eigen kruis voelen.

22u : Nog 20 minuten en t'is aan ons.

22u20 ... THE DI... oei stroompanne. De hele blok zat plots zonder stroom.

22u45 : Politie arriveert met generator. Leve de flikken!

22u50 ... THE DITCH featuring Bogale (Yoesnoendoer loekalaaik), MC Justice (20 Cent), Mamadou aka The Butcher en Osman de Verschrikkelijke.

Ons bonte gezelschap bracht tussen feedbacks en muggenbeten door onder andere Seven Seconds, Far Away & Don't wanna be.

De ultieme apotheose kwam er toen de BJ ploeg op het podium kwam.Zoals Phil Collins en Cindy Lauper hen voorgingen bij Live Aid, zongen zij uit volle borst(en) het Bonjour Afrique Themalied(c) mee. Vuurwerk bleef echter uit maar dit was waarschijnlijk te wijten aan de electriciteitspanne.


Ladies & Gentlemen we were

THE DITCH

Thank you, good night, stay in school & don't drink ... alone

Dag 5 Deel 1 : The making-(Wol)of,

Als deel 1 van de dag een voorproefje was van deel 2, dan weet ik niet zeker of we dit met z’n allen overleven. OK, naast dag 5 stond in onze Bonjour Afrique-agenda in grote letters ‘ROCK & ROLL!!!’ Maar de voorbereiding van het concert van The Ditch samen met hun Senegalese muzikale collega’s in één van de armste wijken van Medina Gounass is toch een eye-opener van jewelste.
Onze promotie startte sterk: op het grootste gemeentelijke radiostation van Dakar ‘Guinaw Rails’ (als je in Dakar bent zet je gewoon je radio op 101.3 FM) was The Ditch te gast voor een interview en een akkoustische sessie. Vergeet geluidsdempende panelen, muurbekleding of eierdopjes: met z’n 16’n in een ruimte van zo’n 12 vierkante meter, inclusief alle opnameapparatuur en een temperatuur van boven de 35° geeft op zich al een heel natuurlijke en warme sound. Amadou Samb, de radio-journalist bleek niet alleen een great entertainer te zijn, maar ook een scherpe interviewer. The Ditch bracht 2 songs ‘live’ en is sindsdien onsterfelijk, afsluitende met het statement dat muziek de enige universele taal is.
Dan op naar het plein waar het allemaal staat te gebeuren. De activiteit is moordend: daar wordt in reuzengrote letters The Ditch geschilderd die binnen enkele uren de backdrop zullen vormen, aan de andere kant wordt het meest ultieme wrak van Medina Gounass (en dat wil echt wel wat zeggen) in de arena binnengesleept en met z’n 20’en wordt dit stuk roest als decor-element op het podium gehesen, plots stopt een auto en er worden 2 geiten (of zijn het schapen) uit de koffer gehaald en aan het wrak op het podium gevonden. Overal worden ‘Bonjour Afrique-banners’ opgehangen en de PA... tja, de PA komt gewoon niet, of nog niet. Beloofd om 10u komt eindelijk met 6 uur vertraging een auto binnengereden met openstaande deuren en koffer waar langs alle kanten PA uitpuilt. Yes!
Ook de mobiele promotour doorheen de wijk was werkelijk, euh, de meest opmerkelijke karavaan ooit. Vijf paardekarren met daarachter een pick-up waarop een grote PA staat geïnstalleerd om iedereen uit te nodigen op het gratis concert. Jammer genoeg geen benzine in de stroomgroep en geen microfoon beschikbaar. Dus over naar plan B: onze Geert bespeelt samen met Afrikaanse muzikanten de djembe’s vanop de rijdende paardekarren en door een aftandse megafoon schreeuwt het Wolof rond je oren dat ‘JE ABSOLUUT MOET KOMEN’.
We zullen het zo meteen zien of het allemaal iets heeft uitgehaald. De schattingen lopen uiteen van 500 tot 5000 Senegalese rockers...We zijn er helemaal klaar voor (misschien)....
Lees zeker ons verslag – morgen on-line!

Dag 4 : Meer dan pennenzakken...

Dankzij Bonjour Afrique, een verhaal dat voor het kinderrockfestival “Pennenzakkenrock” ongeveer een jaar geleden begon, hebben we vandaag de meest fantastische ervaring in het bestaan van het festival mogen ervaren. De inzamelactie van pennenzakken op “Pennenzakkenrock 2009”, kreeg een onbeschrijfelijke climax.
Maar eerst, voor de mensen die het verhaal niet helemaal kennen, even toelichten hoe we hier terecht zijn gekomen. Meer dan 10.000 (!) kind-rockers (zowat de helft van het totaal aantal bezoekers) hebben in juni op ons festival hun persoonlijke pennenzak achtergelaten met de specifieke vraag deze hier in Senegal te bezorgen aan hun leeftijdsgenootjes. En samen met wat Bonjour Afrique daar bovenop heeft geschonken, is het dus dankzij hen dat we hier vandaag in Medina Gounass schoolgerief, balpennen, schriftjes, boekentassen ... en vooral “hoop” schenken.
De dankbaarheid van de plaatselijke hoogwaardigheidsbekleeders, ouders, directie, maar vooral van de kids is moeilijk te bevatten. Kijk naar de ogen op de foto’s en je weet genoeg ... Deze ervaring sterkt ons in het gevoel om te blijven werken voor het goede doel. Het is reeds gezegd, maar vanuit Dakar nog honderden foto’s of enkele filmpjes doorsturen, is slechts een afspiegeling van onze belevenissen. Dit moet je meemaken, ervaren, ruiken, zien en beleven ...
Bedankt aan al onze kids ginder!
Voor het Bonjour Afrique Team,
Astrid Vandenbergh en Geert Snoeckx
Astrid en Geert zijn twee festivalorganisatoren die trots zijn om samen met hun kerngroep, hun partners en Bonjour Afrique de eer te hebben gehad om dit project te mogen realiseren.

Filmpje dag 3

Hier kan je het filmpje vinden van Dag 3 : klik ">

FC Medina Gounass

Tja, ik was er vanwege m'n job natuurlijk al van overtuigd dat, alle hedendaagse communicatie-middelen ten spijt, niets een 'live-ervaring' kan vervangen. We kunnen machtige filmpjes maken, warme foto's schieten, persoonlijke blogs schrijven... alles on-line en in real time, maar het blijft écht onmogelijk ook maar een fractie van Medina Gounass te teleporteren.
Neem nu die voetbalwedstrijd van vandaag...

Wacht, toch even proberen.

Ga met je voetbal naar de dichtsbijzijnde zandbak, zet 'm op een hellingsgraad van 10°, breng je oranje-kleurige lenzen in, doe 2 rolkraagtruien boven elkaar aan, geef je oma een megafoon in haar handen en vraag haar je slidings, gemiste kansen, tackles, en die 'golden goal' te voorzien van hysterisch gekrijs.

Nee, dat werkt dus niet. Je komt nog niet in de buurt van het voetbalspektakel dat we vandaag mochten meemaken. En zo is het sinds we landden op de 'Aéroport International de Dakar-Léopold Sédar Senghor' . Een totaal andere wereld en toch zo gelijkend, een samenleving die zoals overal haar weg zoekt en dat doet op haar hoogstpersoonlijke manier.

De moeite om te ontdekken....maar doe het vooral 'live'!

Wouter Boits
en Geert Vander Sypt

PS. Ondanks enkele blessures hebben we die wedstrijd toch maar eventjes gewonnen met 3-2 met dank aan enkele lokale transfers.


Wouter Boits is General Manager van Respect for your Audience, een communicatiebureau gespecialiseerd in 'live-communicatie'. Via hun PR-cel zijn ze sinds begin 2008 sympathisant en actief medewerker voor Bonjour Afrique.

Geert Vander Sypt is bezieler van Make Music, gespecialiseerd in workshops met percussie-instrumenten.Make-Music werkte in het verleden reeds samen met Bonjour Afrique zoals o.a. met het geslaagde wereldrecord djembé te Zeebrugge in augustus 2008, en het schoolfeest in Mariaberg te Essen in februari 2009.

Fotoslider on line dag 2

De foto's van Dirk van dag 2 staan nu ook on line : klik hier en geniet.

Filmpje dag 2

Filmpje van Steven staat on line!

Dag 2 in Dakar…

Gevuld met de nodige plechtstatigheden, waarvan we hierna een kleine bloemlezing neerschrijven. Vanmorgen met z’n allen per schoolbus (hoe anders?!) naar Medina Gounass om er het Bonjour Afrique schooltje te bezoeken. Vol blijdschap zien we dat het nu helemaal af is (gloednieuwe verdieping incluis) en volledig operationeel. Weerom een warm welkom door de plaatselijk notabelen, schoolverantwoordelijke en glunderende leerkrachten en kinderen. Om het verkregen ereburgerschap te vieren, worden we uitgenodigd voor een feestmaal bij Madame le Maire de Medina Gounass, Woré Sarr.
Op z’n minst een flamboyante dame ... Na een speech van een kleine twee uurtjes (die voelden als twee grote), schuiven we aan de feestdis aan: de vloer wordt gedekt met kleurrijke lakens en dampende schotels met rijst, olijfjes en iets van vlees. Sommige hadden enige reservaties, anderen konden niet wachten om zelfs de lepel achterwege te laten en met de hand toe te tasten. Op adem komen doen we in het Baobabhuis of met een frisse duik in de Atlantische Oceaan. Het vrijwilligersteam telde bijna een 4-tal enthousiastelingen minder, de onderstroom is er immers verraderlijk sterk en Amerika is dan weer net niet haalbaar.
Vanavond werden we, opnieuw in Medina Gounass, getrakteerd op een schitterend dansspektakel, een mix tussen Cirque du Soleil, Afrika Afrika en een Bruce Lee film. Met volle teugen genieten dus, tot we zelf vriendelijk, doch met enige aandrang, worden verzocht om mee te doen. De talrijke toeschouwers vonden het prachtig, lachten zich een breuk en wij lachten ook... met onszelf...
Voor het Bonjour Afrique team,
Geert S & Jeroen R

The Ditch Oefensessie

Vrijdag 6 november
Een bas een gitaar en een stem...en voorlopig een klein publiek.
Gisteren avond hielden Sven, Kristof en Ward een oefensessie op het terras van het Baobabhuis, de Bonjour Afrique vrijwilligers waren het publiek.
De sfeer zat er onmiddellijk in!
Dakar gaat het weten dat we hier geweest zijn dat weet ik nu al.
Jeroen

Bonjour Afrique en The Ditch vertrokken naar Dakar

Deze morgen zijn de vrijwilligers van Bonjour Afrique en The Ditch vertrokken naar Dakar. De avonturen zal je vanaf nu hier kunnen volgen!
Tot morgen op de blog.
Bonjour Afrique Team

Dakar November 2009 - The Ditch en vele anderen gaan mee !

Vrijdag 6 november vertrekken we weer met een uitgebreide groep naar Dakar in Senegal om onze projecten en hun evolutie te gaan aanschouwen ; het schooltje voor 200 kinderen dat onze naam draagt in één der armste wijken van Dakar wordt officieel ingehuldigd, het honingproject in Bandia dat nu actief wordt gesupporteerd door Dirk Vos, een imker die vanaf volgend jaar ter plaatse gaat wonen, en het nieuwe kickertafel project dat we willen koppelen aan het educatieve aspect van de school.

Deze keer gaan er ook enkele muzikanten mee : The Ditch en Geert Vander Sypt van Make Music (percusionist en volleerd djembé speler), die ter plaatse een gratis concert zullen geven ism plaatselijke Senegalese artiesten voor alle mensen in de buurt. We gaan ook schoolpakketten afgeven in de buurtscholen die we hebben gemaakt met de verzamelde pennenzakken op het gelijknamige rockfestival in juni en we gaan, net als vorig jaar, een voetbalwedstrijd spelen tegen lokale jongeren in de uitrustingen van KV Mechelen(Telenet sponsor) en die aan hen schenken nadien, en nog veel meer ...

Volg ons op deze blog voor een dagelijkse briefing van onze ervaringen ter plaatse, aangevuld met foto’s en filmpjes, en laat gerust jullie reacties na.

Werkreis Dakar 2009 - update II

8 maart
Nu het schoolproject in Medina Gounass letterlijk en figuurlijk vaste vorm heeft gekregen, wordt er naarstig gepuzzeld aan het volgende Bonjour Afrique project. Tijdens ons vorig verblijf in Dakar, november 2008, viel het op hoe de jongerengemeenschap zich helemaal centraliseert rond ‘les babyfoots’ – de bij ons bekende kickertafels. Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat zie je op elke straathoek spelende jongeren rond aftandse kickertafels. ‘Zou het geen idee zijn om dit sociale gegeven te koppelen aan een educatief luik?’: ziedaar de kiem voor wat tot een volgend project zou kunnen uitgroeien. Na de eerste brainstorms in België en hier ter plaatse, liggen de krijtlijnen vast voor het Babyfoot project. En een onderzoek die hier door onze locale partners werd gevoerd toont aan dat er wel degelijk nood is aan wat we zouden willen uitrollen. Samengevat: in België zetten we de Telenet Kickertour op poten. Deze tour zal voorlopig neerstrijken op de Telenet zomerborrel, de KV Mechelen & Club Brugge fandagen en de Telenet zomertour. We plaatsen er telkens een 20-tal kickertafels en spelen ten voordele van Afrika. Met de opbrengsten van deze kickertour kunnen we hier speciale babyfootruimtes inrichten waar kinderen, onder begeleiding van sociale werkers, mogen komen kickeren. Eén voorwaarde echter, de kinderen kunnen enkel via een kredietsysteem komen spelen. Indien ze op school goede resultaten halen kunnen ze in hun vrije tijd hun geliefkoosde hobby beoefenen. De sociale werkers zijn er om de kinderen te monitoren. Wie gaat op tijd op school en ‘doet z’n best’, wie niet en waaraan ligt dit en hoe kunnen hier een mouw aan passen? Meer over de Telenet Kickertour volgt binnenkort!



9 maart
In Saly vandaag. Vandaaruit gaan we op bezoek bij Sophie Camara. Deze Belgische is getrouwd met een Senegalees, Mamadou Camara, en woont sinds 2 jaar in Warang. Samen met Georges Sene heeft zij ‘La Maison Douce’ opgericht. Een non profit organisatie ten behoeve van achtergestelde kinderen in Warang. Haar eerste project ‘Keurou Diam’ stelt ze trots aan ons voor, en terecht! In dit schoolproject willen ze via ondersteuning via buitenlandse peter-en meterschappen kinderen toegang geven tot onderwijs en sociale ondersteuning. Binnenkort start de bouw van haar school en het is interessant om kennis en ervaring uit te wisselen. Tijdens een heerlijke maaltijd bespreken hoe we elkaar misschien kunnen tegemoet treden en besluiten we, eens terug in België, contact te blijven houden om toekomstige opportuniteiten te bekijken. ’s Avonds rijden we langs het huis van Dirk Vos waar we een aantal bijenkorven voor hem afleveren. Binnenkort komt hij voltijds van de Senegalese zon genieten en zal hij voor ons het honingproject verder opvolgen.



10 maart
Terug in Dakar. We sleutelen verder aan het Babyfoot project en bezoeken een aantal ateliers waar de kickertafels worden gemaakt of hersteld. Ook in het Baobab huis worden de handen uit de mouwen gestoken. Kris en Peter halen het beste in zichzelf naar boven en ontdekken een mogelijks nieuwe carrièrewending: interieurvormgeving. Op de muren van de gastenverblijven vereeuwigen zij alle Bonjour Afrique projecten en avonturen in een mooie fotowand. Zo kunnen toekomstige bezoekers van het Baobab huis meegenieten van de schitterende zaken die hier, én in België, werden gerealiseerd. Wij kunnen er helaas maar even van proeven want we vertrekken vanavond richting Tripoli en aansluitend Brussel. Hopelijk tot een volgende keer ... Inch‘Allah!

Werkreis maart 2009 - update

Ereburgers Medina Gounass



9.30 u
Met een beetje vertraging, hoe kan het ook anders in deze Afrikaanse tijdzone, komen we aan op het Bonjour Afrique schooltje. Iedereen is volop bezig met de voorbereiding voor de officiële inhuldiging, dé hoofdreden waarom onze delegatie naar Dakar afreisde. De dynamiek en de motivatie die ervoor heeft gezorgd dat dit schooltje een echte school is geworden zien we ook vandaag. De leerkrachten zijn dagen aan de slag geweest om de kinderen in prachtige traditionele klederdracht te tooien en de laatste hand wordt gelegd aan kap & grime – tot witte wattenbaarden toe!

11.00 u
Trots! Dat zijn ze bovenal. Vandaar ook dat we in colonne door de wijk trekken met deze bond gekleurde groep. Kinderen vooraan, met in hun kielzog de ‘fanfare Africain’ (lees een groep enthousiaste djembé-spelers), de jonge leerkrachten, notabelen, en wijzelf. Als statement kan dit tellen. De school staat er, de eerste leerlingen zijn een feit en heel Medina Gounass zal het geweten hebben.

12.00 u
Alle hens aan dek: ‘Radio Senegal’ is er! De persconferentie die volgt vóór de officiële inhuldiging wordt bijgewoond door een dozijn journalisten en de belangstelling is groot. Jeroen Leen & Geertrui halen hun beste Frans boven om de reporters gewillig te woord te staan. Dat er boven hun hoofd koortsachtig en vooral lawaaierig wordt verder gewerkt aan de tweede verdieping van de school blijkt geen zorg te zijn. Of Jeroen en Geertrui zich verstaanbaar hebben kunnen maken, lezen we hopelijk in de krant. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

16.00 u
Het is zover – de burgemeester en wijknotabelen worden met de nodige egards ontvangen en met een schitterend schooltoneel in het Wolofs opent de ceremonie protocollaire. Dankzij de ‘simultaanvertaling’ begrijpen we de boodschap: de kinderen proberen de ouders ervan te overtuigen om hun kinderen in te schrijven. En niet alleen hun zonen, maar bovenal ook hun dochters die nu vaak nog als gezins-dienstmeid optreden.



17.00 u
Na de zeven(!) officiële speeches komen we tot de climax van vandaag. Madame le maire roept ons tot bij haar en verheft ons tot ereburgers van Medina Gounass. Een onverwachtse eer die ons te beurt valt en die blijkbaar erg uitzonderlijk is. Een mooier eerbetoon konden we ons niet dromen.



18.30 u
De inhuldiging loopt op z’n eind. In de school volgt het slotstuk van deze mooie, maar vermoeiende dag: de cocktail receptie. Feestelijk uitgestalde frisdrank siert de tafel, we laten de foto voor zich spreken. Soms zegt een beeld meer dan duizend woorden….

Werkreis maart 2009

5 maart
VERTREK

Een kleine delegatie ‘Bonjour Afriquers’ verzamelt tegen tien uur op Zaventem voor vertrek naar Dakar. Onder de gegadigden: Geertrui Van Look, Jeroen Leen, Joris Walraet, Peter Huyghe, Chris Dierckx en ondergetekende. Na een marathon check-in sessie, met verwoede pogingen om ongeveer een 100-tal kilo overgewicht gratis aan boord te krijgen, eerste vlucht richting Tripoli – Libië. Een kleine omweg, maar volgens Geertrui meer dan de moeite waard…

Vijf uur - twee films, drie P-Magazines en de Humo later, turbulente landing op Tripoli in het oog van een zandstorm. Niet alleen het zand belemmert het zicht, maar ook de dikke rookwalmen die in het luchthavengebouw de ogen prikkelen. Het lijkt hier wel verplicht om te roken! In de smog en quasi op de tast onze weg naar de check-in voor Dakar gevonden om na zes uur (vlucht deed er twee uur langer over door de hevige tegenwind) terug voet aan grond te zetten. Heerlijk …die onbeschrijfelijke geur van Afrika! Het voelt goed om terug te zijn.


6 maart 2009
Njang Du Wees

‘Het is nooit te laat om te leren…’. Deze wijsheid prijkt op de pas geverfde muur van het gloednieuwe Bonjour Afrique schooltje in Dakar. Een onwezenlijk moment voor de Bonjour Afriquers die al vanaf het eerste uur bij dit project betrokken zijn. In januari 2008 nog een ambitieus plan, of noem het een mooie droom, in november 2008 een bouwwerf waar met man en macht werd gewerkt en nu een prachtig schoolgebouw. De benedenverdieping is helemaal af tot aan de schoolbanken, krijtborden en mooie muurschilderingen toe. Ontroerend om de foto’s te zien van de kinderen die, dankzij de inzet en motivatie van velen in België maar ook hier in Dakar, nu in deze nieuwe klaslokalen kunnen werken aan hopelijk een betere toekomst.



Wanneer we boven op het dak staan, waar nu volop gebouwd wordt aan de tweede verdieping, realiseren we ons pas ten volle welke impact dit project heeft. Het gaat om meer dan een school, dit mooie gebouw prijkt als een baken van hoop boven de golfplatendaken van de sloppenwijk Medina Gounass. De kroon op het werk: deze school werd ondertussen als eerste officiële wijkschool erkend, en geldt als ‘schoolvoorbeeld’ (no pun intended) voor andere wijkscholen die naast de privé en publieke scholen meer kinderen moeten toegang geven tot scholing.



Het is nooit te laat om te geloven dat kleine en grote inspanningen (een wereldrecord Djembé-spelen ‘klein’ noemen zou oneerbiedig zijn) in België, hier in Dakar toch een verschil kunnen maken…

Jeroen Rigole, namens het hele Bonjour Afrique Team