Award voor Bonjour Afrique

Op woensdag 17 december 2008 schonk Duco Sickinghe op de Marketing off site de "Social Award" aan Bonjour Afrique. De Award voor de meest 'Social Marketeer'.
Ik had de eer om deze award (een echte Shaker verwijzend naar de Shakes van Telenet) in ontvangst te mogen nemen.
Deze award draag ik op aan alle medewerkers van Bonjour Afrique!
Deze erkentelijkheid van de directie van Telenet is een mooi schouderklopje om onze projecten met dezelfde gedrevenheid verder te zetten in 2009.
Let's keep up the good work!

Prettige feestdagen,
Jeroen Leen

Bonjour Afrique op Telenet Foundation Event 12 december

Op 12 december om 17u zullen de laureaten van de Telenet Foudation bekend gemaakt worden in de gebouwen van Telenet. Ook Bonjour Afrique is van de partij. Niet als laureaat maar als medewerkersproject van Telenet om een toelichting te geven over het afgelopen werkjaar. Jeroen

Réunion Toubab vrijdag 28 november

Via deze weg willen we jou informeren dat er een informele bijeenkomst is voorzien op vrijdag 28 november om 18u30 in de Bar Popular op de Vismarkt te Mechelen. Doel is verslag van de werkreis over te brengen, foto's te bekijken en verder na te denken over de gemaakte ideeën tijdens de trip.
Hopelijk tot dan
Het Bonjour Afrique Team

Merci Malinwa! - Bedankt Supporters!

15 november 2008
Bij het begin van de wedstrijd KV Mechelen - Bergen kregen we een cheque overhandigd van de supporters van KV Mechelen. Deze 500 euro is het ingezamelde geld van de Uefa beker-fotoaktie op de fandag in augustus. Via deze weg willen we de supporters hartelijk danken voor hun steun aan ons project. Jullie hebben letterlijk en figuulijk een steentje bijgedragen aan Bonjour Afrique want het geld zullen we investeren in het schooltje in opbouw in Dakar.
Jeroen Leen

Bonjour Afrique in Job@ 8 november

Zaterdag 8 november staan we met Bonjour Afrique in Jobat. Lees zeker het verslag van de Jobat journalist Johan de Crom die met ons meereisde.

Meer foto's

Voor de update van de foto's neem zeker een kijkje op onze fotogalerij op www.bonjourafrique.be

Apicultuur voor gevorderden

Donderdag 6 november
In de zinderende hitte en onder begeleiding van klingelende honingpotten in de taxikoffers arriveerden we in Bandia. Na een korte toelichting van Seck, de bezieler van het apicultuurproject (api•cul•tuur - de; v bijenteelt) en Jeroen Leen (u wel bekend) begeven we ons met gevaar voor lijf en leden in de brousse.
We gaan op zoek naar de bijen die gehuisvest zijn in stenen sarcofagen. Maar ondanks het feit dat de populatie dichterbevolkt is dan de sloppenwijken van Dakar (20000 bijen per korf, 15 korven in dit stukje bijenverkaveling) blijken de bijen elders bezig te zijn. Geen slechte zaak lijkt want volgens Seck kunnen deze kleine beestjes best nijdig uit de hoek komen. In die mate zelfs dat een geplande verhuis naar het nabij gelegegen safaripark werd uitgesteld wegens te gevaarlijk voor mens en dier... ja ja zelfs een 2 ton zware neushoorn lijkt niet veilig voor deze geel -zwart gestreepte eskadrons.
Los hiervan kan de verhuis alleen plaatsvinden na de oogst (mei) maar moet gebeuren voor het regenseizoen start (juni/juli). Combineer dit met een nieuwe directie van het safaripark en we zijn weer een jaar verder. Voor de apicultuur in Bandia zou het het een hele vooruitgang betekenen mochten de bijen naar het safaripark kunnen verhuizen. Binnen het domein zullen de sarcofagen niet langer te lijden hebben onder het occasionele vandalisme en zou de honing verkocht kunnen worden aan de kapitaalkrachtige bezoekers van het park.
Tijdens het broederlijk delen van flessen water (ondertussen 40°) worden de 1000 honingpotjes van Meli overhandigd aan Seck. Om deze optimaal te benutten wordt het principe van statiegeld toegelicht.
Dat ze oprecht blij waren met deze gift van Meli bleek toen nog geen 5’ later ‘onze’ potjes te bewonderen waren in hun unieke verkoopsstand langs de plaatselijke A12. De artisanaal bereide zoetigheid vindt er gretig aftrek bij passanten en andere honingadepten. Omdat honing hier zo populair is – jaarlijks glijdt er meer dan een ton over de toonbank – gaan Seck en z’n team op zoek naar afgeleide producten. Voor diegene die niet zo thuis zijn in de apicultuur, ook kaarsen en shampoo worden op basis van honing geproduceerd. Les 2 in deze bloemlezing: honing is heel gezond. Vandaar dat zelfs honingkoekjes onderdeel uitmaken van de verantwoorde voeding van de plaatselijke jeugd.
Seck heeft het afgelopen jaren al de imkers gegroepeerd in een coöperatieve die zorgt voor de gezamelijke aankoop van materiaal en verkoop van de honing. In deze vorm werken ze verder met de middelen die ze hebben en de focus moet nu liggen op de organisatie van de verhuis. We hebben er het volste vertrouwen in dat ook dit op termijn in orde komt .
En de bij ... hij zoemde voort
Caroline Van Boxmeer
Jeroen Rigole

En.... actie!

Dag 4 in het verre Senegal. Na weer een stevig ontbijt;lees stokbrood met choco of La Vache que rit kaas; trok onze deligatie opnieuw naar het schooltje in opbouw. Hier werden we opgewacht door de kids uit de wijk die maar al te graag in een nieuw kleedje werden gestopt. Na zo'n tien minuutjes wemelde het van zwarte lijfjes gehuld in onze spierwitte Bonjour Afrique shirts of knalgele Telenet shirts. Toen kon de fotoshoot en filmmontage beginnen. De kids hadden er geen problemen mee en ze zongen in koor.
Ook onze Telenet lolly's vielen in de smaak.
Hierna trokken we verder in de wijk, op zoek naar de vroegere school welke werd gesloten omdat eigenares de huur had opgedreven nadat ze vernomen had dat Bonjour Afrique een schooltje ging bouwen en ze ervan uitging dat er geld beschikbaar was.
Alle hoogwaardigheidsbekleders van de wijk gaven acte de présence en bewierrookten Bonjour Afrique in niet mis te verstane termen.
's Avonds werd er een groots feest georganiseerd met veel zang, dans en djembéklanken. Alle moeders, vaders en kids van het schooltje waren aanwezig.
Na een tussenstop in een Braziliaans restaurant keerden we met onze taxi's terug naar het Baobabhuis waar er nog een tijdje werd nagepraat over de ervaringen van weer een intense dag.



Voor degenen die wachten op mooie sfeerbeelden, deze komen er aan; als het Afrikaanse internet ons niet in de steek laat ...

Groetjes van ons allen.
Anne, de die van Telenet

De werf in Medina Gounass – een mooi en intens moment van geluk!

Na een goede nachtrust samen ontbijten en dan richting bouwwerf van ons schooltje, waar we vandaag een handje gingen toesteken. Joris en Jeroen bleven achter voor een meeting met ons Madam La Presidente Melanie, om enkele zaken te bespreken ifv de werking tussen Bonjour Afrique en de NGO Enda Graff. Vooral het (technisch) probleem met de PC’s in het opleidingslokaal en het cybercafe kwam aan de orde. Ongeveer twee derden van de PC’s hebben het de laatste maanden begeven, door het vele zout in de lucht en het stof dat hier elke dag alles onderwaait. Maar de lokale IT support heeft nieuwe moederborden besteld in Belgie ... momenteel staat er een wachtlijst aan leerlingen, en de lessen zijn tijdelijk opgeschort (er zijn maar 3pc’s die nog werken).



Op de werf werd er ondertussen hard gewerkt. Sommigen maakten een lange ketting om stenen door te geven en in de school te stapelen, anderen trokken electriciteitdraden in de buizen, er werd cement aan en afgedragen, kortom iedereen stak een handje toe.
De lokale bevolking ontving ons zeer hartelijk en de kinderen lieten zich door fotografe Ann heel gewillig fotograferen (ze wilden wel elke foto dubbel checken achteraf ;-)).

Een picknick ’s middags in het tijdelijke schooltje (dat we in januari hebben geschilderd en opgeknapt), en waar Cheikh Thiam ons de plannen en de eigendomsaktes van de school liet zien.



Een paar toespraken van Pieter en Joris later, gingen we terug naar de werf waar de rest van de hoop stenen werd getransporteerd en gestapeld op de werf. De ladderzatte lokale brandweer commandant kwam ons nog een kwartiertje animeren, waarna we een laatste inspectie van de werf deden.



In de namiddag een lange wandeling terug naar het Baobab huis (1 uur), waar enkelen de zee gingen opzoeken voor een frisse duik in het water, anderen even gingen rusten op de kamer, en anderen de honderden foto’s van Ann bekeken van vandaag.
Kortom, voor iedereen een intense dag (de “nieuwkomers’ zijn nu ook volledig overtuigd van de mooie projekten die we hier doen), die velen nog lang in hun geheugen zullen griffen. ’s Avonds lekker gedineerd in Dianovar (Frans restaurant) en een lange nacht napraten en ervaringen uitwisselen (de laatsten zijn pas om 6 uur deze morgen in hun bed geraakt).

We wachten geduldig op Internet connecties om onze blog te activeren, we blijven het in de gaten houden zodat jullie ons belevenissen kunnen blijven volgen op de voet !

Joris.

PS: 10 minuten zonder internet in Belgie.... en de telefoon van Telenet support staat roodgloeiend. Hier 1,5 dagen.... en iedereen blijft even relaxed.

Een dagje werken op de werf

Maandag 3 november 2008 ; deze morgen zen wij mee den hoop Bonjour Afriquers naar het ADMG schooltje (bouwwerf) getrokken om onze hulp te verlenen op de werf.
Het was zeer heet in de blakke zon, voor dan nen berg stenen naar de eerste verdieping te verzette omdat een bouwkraan hier nog uit den boze is.
Op de middag zijn we dan gaan eten in het huidige schooltje dat eigenlijk meer op een tijdelijk magazijn leek . Er zaten geen kinderen maar wel een berg vliegen ;-)
Op het einde van de dag hard labeur zen we dan 1 uur gaan wandelen in de blakke zon (30°) richting Baobab huis (voor eens het gevoel van de bevolking hier te hebben).
Greetz ! Den Andy en den Dean (e-demonstartions)

Het Afrikaanse ritme

Zondag 2 november
Het Afrikaanse ritme is met ons. En we hebben daar geen problemen mee, integendeel! Om 6:00 uur ’s ochtends loopt onze eerste wekker af. Uit de toren van de moskee een straatje verder klonken luidkeelse lokroepen, zij noemen dit ochtendgebeden. We besluiten met z’n allen om toch die snooze in te drukken en nog even te keren onder ons muskietennet.

Vanaf acht uur schuiven enkelen moedig hun benen onder tafel voor het ontbijt met, u raadt het of niet, Nutella op het menu. Druppelsgewijs verzamelen de medewerkers van Bonjour Afrique zich in de eetzaal. Nadat we een armbandje en een hemd toegewezen krijgen, kunnen we eindelijk vertrekken op missie! Met de sfeer en de looks van een jeugdbeweging begeven we ons naar “le marché artisanale”. Eerder een piepklein dorpje dan een markt, met kraampjes waarin de plaatselijke bevolking tal van prachtstukken, zoals djembees, uit hout creëert. En voor dit laatste zijn we net aanwezig. In augustus 2008 organiseerde Bonjour Afrique het wereldrecord djembee spelen. Dit alles is enkel en alleen geslaagd door 3 fantastische houtbewerkers die maar liefst elk een 800-tal djembees in elkaar wisten te knutselen. Dat verdient respect! We schenken hen een certificaat.

Na te kunnen genieten van een trommelconcertje, begeven we ons naar Ecopole waar we de meeste fantastische werkjes uit oud ijzer, koper, lood, zink, kapotte batterijen en oude stoven en ook wasmachines kunnen bewonderen. Een namaaksax is op gebouwd uit Fanta-stopjes, een doucheslang en spuitbuskoppen. De spulletjes worden vervaardigd door kinderen die van straat geplukt zijn om hen op een nuttige en leerrijke manier een betere toekomst te bezorgen. We kopen enkele auto’s , kandelaars en brommertjes. 13:00 uur ’s middags en onze goede doelen voor vandaag zijn vervuld. We mogen gaan spelen. Den Dean zoekt een pintje.(Tine Cameravrouw)

Blijdschap in een rimramrommelstraat

Zaterdag 1 november

Dedju Afrique: een doldraaiende Yo Engelen kon bij aankomst al direct op zoek naar twee dozen en de douanier zag twaalf honingpotten als invers talibanontploffingsspul. Hij zag het niet meer zitten. Een paar blanke nitwits wisten dan ook nog geeneens dat ze een paspoort nodig hebben voor op de vlieger naar le sud. Gaat met zo’n kerels een school bouwen.

Driehonderd taxichauffeurs wilden ons allemaal wel vervoeren en zonder opnieuw onze Yo zaten Pieter en Dean ongetwijfeld nu in Oost-Congo. Met drie gele taxi’s geraakten we in het Baobab-huis, waar wij een week lang ons kopje mogen neerleggen. Na een rit die ieder van ons die voor het eerst voet op Afrikaanse grond zette, volledig omverblies. Huizen of zijn het hutten, ineengestoken met improvisatiemateriaal - een plank die men nog ergens heeft liggen, een steen die een golfplaten dak tegenhoudt -, deuropeningen om een fruit- of nephorlogekraam in te zetten en beslist geen deur. Geiten die schaduw zoeken langs autowrakken die al lang op de rand van de weg staan, kinderen die een oude autoband voortrollen, paarden met karren tussen taxi’s, zandwegen, iedereen rijdt door elkaar. Een kleurrijke ‘lijnbus’ waar achteraan iemand uithangt om met zijn voeten de gammele deur dicht te houden.

De Senegalezen hebben geen stress, geen haast, ze ontmoeten vrienden en familie op straat. Dat op die straat ook een lege fles en een distributieriem liggen, is niet zo erg. Hier vind je geen groots opgezette economie, maar iedereen weet zich wel te redden met zijn zaakjes. We zagen op die geweldige rit vooral veel Ronaldinho’s, Rooney’s, Totti’s en Dioufs. Vier palen in het zand en vijftig spelertjes hebben de match van hun leven. Met als achtergrond de zakkende zon op het oranjebruine zand. Fenomenaal.

(Johan journalist)

Vierdepijler.be

Op 2 december zal de website vierdepijler.be aan het grote publiek worden voorgesteld. Bonjour Afrique heeft al enige tijd geleden zich aangemeld op deze site en steunt dit initiatief.

Wij zijn dan ook blij dat deze site binnenkort aan de wereld zal bekend gemaakt worden. Jullie komen het nu al teweten; neem gerust een kijkje op www.vierdepijler.be

1-9 november : Meehelpen in Dakar

Van 1 november tot en met 9 november zetten een 10 - tal medewerkers en partners van Telenet zich in voor de projecten van Bonjour Afrique in Senegal.

Voorop staat het bezoek en het helpen aan de bouw van het schooltje in Medina Gounass. Natuulijk staat er veel meer op het programma dan het schooltje.

Alles ga je op de voet kunnen volgen op de blog van Bonjour Afrique.

Tot op de blog ;-)

Réunion Toubab: vrijdag 3 oktober

Bij deze een kleine aankondiging voor Réunion Toubab ,op vrijdag 3 oktober in Bar Popular, vismarkt te Mechelen. Iedereen is welkom vanaf 18u tot ...

We willen enerzijds terugblikken op de afgelopen events en anderzijds de vooruitgang van onze projecten in het Zuid overlopen.
Daarna kunnen we tussen pot en pint verder 'filosoferen' over Bonjour Afrique.

Tot dan !
Het Bonjour Afrique team

Eerste steenlegging schooltje achter de rug

De eerste steenlegging van het schooltje in Dakar is een feit.

We hebben enkele foto's online geplaatst op onze website: bekijk ze in onze fotogalerij.

Wereldrecord Djembé spelen: een groot succes

We zijn er met z'n allen in geslaagd om het wereldrecord Djembé spelen te verbreken.

Bij deze een woordje van dank aan alle deelnemers en de ganse organisatie: jullie hebben het schitterend gedaan!

Bekijk hier de fotoreportage van de recordpoging

A new world record simultanuous djembé playing

Hello friends of unity,

On August the 17th of 2008 "Bonjour Afrique" established a new world record simultanuous djembé playing. 1401 djembé players were active that day! It was enormous! Words can't describe what I feel...

Koen Wauters was the godfather for "Bonjour Afrique" and was assisted by the professional djembé players Sidy Cissokho (www.jalikunda.be), Geert Vander Sypt (www.make-music.be) and Isaac Maine.

Special thanks to Joris Walraet, Geertrui Van Look, Jeroen Leen and all people who were unified that day. We did it ALL together! Thx a lot!

Movie recorded and edited by Johny Woodstar from www.gspotlive.com

Thx a lot my dear friend for being there and the wonderful support!

Some pictures taken during the World Record


Artistic Greetz,
Isaac Maine

Bonjour Afrique op Radio 2

13 augustus 2008
Naar aanleiding van de aankomst van de djembés in de haven van Antwerpen kregen we het bezoek van Radio 2. Joris Walraet stond hen tewoord in de loods waar de levering is toegekomen. Het gesprek (16u45) kan je hier herbeluisteren.

Djembés toegekomen

Woensdag 13 augustus zijn de djembés toegekomen! Zowel onze container via zee als de levering via vliegtuig zijn tijdig in België geraakt. 14 dagen geleden was de situatie helemaal anders. Onze djembés zaten nl. op een verkeerde boot waardoor ze pas op 19 augustus -te laat- zouden toekomen. Dankzij de hulp van verschillende mensen hebben we onze container van het schip gekregen in Abidjan en op een andere boot kunnen zetten naar Antwerpen. Op hetzelfde moment hebben we een nieuwe bestelling djembés geplaatst die we hebben laten invliegen.DHL heeft de volledige kost voor dit transport op zich genomen.
Eind goed, al goed: vandaag 13 augustus zijn beide containers toegekomen en hebben we zeker voldoende djembés voor het wereldrecord! Wie nu nog beweert dat 13 een ongeluksgetal is... Tot ziens op het wereldrecord in Zeebrugge op 17 augustus vanaf 15u.

Bonjour Afrique op KV Mechelen Fandag

Op 26 juli was Bonjour Afrique aanwezig op de KV Mechelen Fandag.
De fans konden op de foto met de uefa beker van 1988. Een deel van de opbrengst gaat naar Bonjour Afrique.
Dank aan alle "Kakkers" voor hun bijdrage voor ons project.
Via onze website kan je volgen welke projecten we allemaal doen.

Bonjour Afrique op Pole Pole Gent

Bonjour Afrique is aanwezig op Polé Polé Gent.
Op 20 juli ll. hadden we heel wat genodigden op het vip podium. Op 24 juli verzorgen de vrijwilligers de shuttle dienst voor de vip genodigden van Pole Pole.
Via deze weg willen we de organisatie van Pole Pole en de firma Tidi Solutions danken voor de samenwerking. Wij tellen alvast af naar 24 juli en kijken uit naar 17 augustus voor Pole Pole Beach waar we het wereldrecord djembé spelen willen verbreken. Alle info hierover zie je op onze website www.bonjourafrique.be

Plannen Schooltje Medina Gounass

We kregen zonet de plannen binnen van het schooltje dat we gaan bouwen in Medina Gounass te Dakar. Wij vinden het een mooie eenvoudige functionele architectuur dat mooi in de wijk zal passen. Wij kijken uit naar de eerste steenlegging. De andere scans van de plannen kan je hier bekijken http://foto.zita.be/0888444447

Foto's productie djembés

Voor het wereldrecord djembé hebben we een container djembés laten produceren in Senegal. Zo hebben we al voor tewerkstelling kunnen zorgen in Dakar.
De djembés zitten nu op de boot richting Antwerpen. De boot verwachten we tegen 5 augustus in Antwerpen. Op 17 augustus worden de djembés te koop aangeboden op Polé Polé Beach. Er zijn vier formaten : kleinste zal aangeboden worden aan 10 euro en de grootste aan 60 euro. De opbrengst zal integraal naar het school project gaan in Dakar.
De foto's van de productie kan je hier bekijken: http://foto.zita.be/4882444358

17 augustus Wereldrecord djembé spelen!

Op 17 augustus 2008 gaan we voor het wereldrecord djembé spelen tijdens Polé Polé Beach te Zeebrugge. Koen Wauters zal er alvast ook zijn... wij verwachten jou ook te Zeebrugge want we moeten met meer dan 1153 djembé spelers zijn. Meer info op www.bonjourafrique.be.

Cybercafé la Maison Baobab / Centre de Formation en Informatique

Het “centre de formation” wordt volgens Baobab-personeel regelmatig verhuurd aan groepen of scholen en er zijn al enkele boekingen voor in de toekomst gemaakt. Ook worden er in de vakantie cursussen office georganiseerd voor de lokale bevolking aan democratische prijzen. Verder zijn de computers ook uitgebreid met internet.
Of heel deze infrastructuur ook werkt, blijft nog een vraag, aangezien het internet en de elektriciteit het regelmatig laten afweten.
Ook het cybercafé krijgt het hard te verduren : er is een duidelijk gebrek aan anti-virus-programma’s , de nodige professionele kennis en onderhoud. Zo zijn er al enkele schermen beschadigd en sommige computers zitten vol spyware ed.

Honingproject Bandia

Zondag (6/07/2008) zijn we terug naar Sali gegaan waar we een ontmoeting met mr. Seck geregeld hadden.
We legden hem verschillende formaten honingpotten voor, waaruit hij het meest ideale mocht kiezen. Zijn voorkeur ging uit naar het potje dat ook bij ons gebruikt wordt door Meli : een eenvoudig model in glas met een inhoud van 375ml.
Vervolgens gidste hij ons naar zijn nieuwe opslagplaats, waar ook de verkoop plaats vindt.
Op de foto hiernaast ziet u zijn tot nu toe gemaakte voorraad, die toch al uit een aardige hoeveelheid potten bestaat. Ook had hij een nieuw soort potje –die met het witte deksel- die voorzien zijn van een nieuw sluitingssysteem : door een zegel voorkomt men dat de pot onverwacht zou opengaan. Hopelijk kan hij met de nieuwe potten zijn productie en verkoop verder uitbreiden.

Groetjes,
Yannick, Arne, Koen, Wouter, Pieter, Yo

Container met djembé's

Bij onze aankomst was de container met djembés al vertrokken, we hebben ze dus niet meer kunnen bekijken. We weten wel dat er 1350 geladen zijn. Daarboven zijn er nog 4 grote djembés waarop men met verschillende personen tegelijk kan spelen.
We gaan proberen van elk formaat nog een exemplaar mee te nemen als voorbeeld.

Attest voor bouwgrond

Vandaag 2 juli kregen we volgend bericht in de mailbox met als bijlage het attest van de bouwvergunning.

"Bonjour
Je vous fais parvenir le papier administratif du terrain,maintenant les traveaux de constructions peuvent démarrés,pour pouvoire etre fontionnel au mois d'octobre2008
Merçi encor a tous les gens de Bonjour Afrique
Amitiés
Cheikh Thiam."

Wij kijken alvast uit naar de eerste steenlegging.
Het Bonjour Afrique Team

Historische dag

Vandaag maandag 5 mei 2008 is een historische dag!
Het bedrag voor de aankoop van de grond, de landmeter en de kosten voor de rekening zelf werd vandaag gestort op de gezamelijke rekening in Senegal. Het gaat over een bedrag van 8.150.000 CFA (12.500 euro).
Een eerste belangrijke stap werd dus gezet voor de aankoop van de grond.
De verdere administratie zal nu volgen.
Groeten
Bonjour Afrique Team

Bonjour Afrique 1ste Movie Days

Dit weekend vond de 1ste Bonjour Afrique Movie Days plaats. In samenwerking met Afrika Matters en het Afrikaans Filmfestival programmeerden we 2 films op zaterdag en zondag.
Misschien lag het aan het goede weer maar zeker niet aan het enthousiasme van het Bonjour Afrique Team ; de massa heeft de weg naar de charmante filmzaal niet gevonden. De afwezigen hadden ongelijk…
De film “Kirikou en de wilde beesten” bekoorde de aanwezige kinderen. De ouders genoten mee! Ook de film U-Carmen e-khayelitsha is beslist een aanrader.
Op zondag was de zon van de partij. Na de film genoten we van een glaasje wijn in de zon, de kinderen maakten een kunstwerk voor hun zelfgemaakte t-shirt en dolden nadien op het springkasteel…
Bedankt aan alle Bonjour-Afriquers. Wij zetten onze initiatieven verder!
Enkele sfeerbeelden kan je hier terugvinden : http://foto.telenet.be/7896034171
Via deze weg willen we ook de media danken voor de aandacht die ze besteed hebben aan dit evenement : De Zondag, De Streekkrant, www.zita.be, www.gentblogt.be, www.weekup.be.

Resultaten Enquête

31 maart 2008
Naar aanleiding van de sluiting van het schooltje heb ik gevraagd aan het thuisfront (Geertrui en Joris) hoe het zit met de stemming die we georganiseerd hebben bij het personeel. Telenet medewerkers konden hun voorkeur van project kenbaar maken voor Bonjour Afrique. Zo weten wij wat onze ‘donateurs’ zelf belangrijk vinden. Via deze weg kunnen wij jullie de resultaten meegeven : 54% voorkeur voor het schooltje 30% voor opleidingscentrum en 16% voor hongingproject. Via deze weg willen wij iedereen danken voor het uitbrengen van zijn stem. Dit resultaat is in overeenstemming met het gevoel dat in de groep van de Bonjour Afriquers leeft. Gezien de voorkeur naar het schooltje en de prangende vraag gaan we hier snel actie in ondernemen.

Meer foto's

30 maart 2008
Meer foto's uit Dakar kan je hier terugvinden :
http://foto.telenet.be/8854114601

Groeten
Jeroen

Bandia – Honingproject

30 maart 2008
Vandaag brachten we een bezoek aan onze vriend Seck die verantwoordelijk is voor het apicultuur project. We zijn eerst de honingkorven gaan bekijken met de familie en nadien gaf Seck ons persoonlijk een rondleiding in het Bandiapark. (op 20 min van Saly)

Na onze uitgebreide rondleiding werd onze dochter, Jade ernstig ziek. Ze maakte op korte tijd veel koorts en ze gaf meermaals over. Toeval wil dat er op dat moment bij het management van het park bezoek was van een dokter. Deze heeft de eerste diagnose gesteld en de nodige medicatie gegeven. Na een uur zakte de koorts nog steeds niet. In spoed (met taxi) zijn we naar Saly gereden naar SOS Medicin. Koorts 39 C°! De dokter heeft Jade via baxter de nodige koortsremmers toegediend; ze slaapt nu bij ons in het hotel. De koorts zakt. Alles lijkt onder controle. Deze minder prettige ervaring toonde ons wel opnieuw de vriendelijkheid, bezorgdheid en hulp van de mensen hier in Senegal.

Ik heb dus vandaag ook de gelegenheid gehad om met een deel van het management van het park te praten over de verhuis van de korven. Zij stelden aan Seck ook voor om aan in de shop van het park de honing te verkopen. Ik merk dat de gesprekken lopende zijn en volgens Mamadoe van Enda, Seck en het management van bandia ziet het er allemaal goed uit. Volgende maand zou de oogst van de honing gebeuren en nadien plant men de verhuis van de honingkorven naar het Bandiapark!

In de marge liet Seck mij verstaan dat ze momenteel met plastieken potten werken van 750 gr. De sluiting van de plastieken potten is niet optimaal en dit schept bijkomende problemen voor het transport. Anderzijds is het volume te groot ze zijn beter af met potten van 400 tot 500gr. Glazen potten met schroefdop zou ideaal zijn. Voor een jaarwerking hebben ze nood aan 2000 tot 3000 potten met deksel. Misschien is dit een idee om voor onze volgende containertransport?
Groeten
Jeroen

Schooltje gesloten

28 maart 2008
Bij ons bezoek aan het schooltje van ADMG stellen we vast dat het schooltje niet meer is! Wat is er gebeurd? De eigenares van het gebouw heeft te horen gekregen dat de school op zoek was naar een grond. Zij ging er dus vanuit dat de huurders dus ADMG over geld beschikten en heeft de huur verdubbeld! Deze nieuwe huurprijzen zijn niet meer haalbaar voor ADMG. Alle kinderen staan op straat dus… Het tweede gebouw van ADMG (waar we geschilderd hebben in januari) biedt momenteel onderdak voor deze kids. Het lijkt mij dat de bouw van de school nog dringender is dan voorheen. Meer foto's kan je hier vinden
http://foto.telenet.be/4853184760

Jeroen

Afrika en programma

28 maart 2008
Vandaag hadden we het volgende op het programma :
7u vertrek Saly – 10u vergadering in Baobab met Mamadou – 12u Schooltje bezoeken – en in de namiddag vanaf 14u zouden we vrienden gaan bezoeken in Dakar om dan rond 20u terug naar Saly te gaan…
Het werd al snel duidelijk voor mijn vrouw en dochter dat het programma creatiever zou worden en dat de afspraken in Afrika altijd heel rekbaar zijn!
Wat is het geworden : 7u vertrek – 9u15 in Baobabhuis maar Mamadou was er niet –taxi naar Medina Gounass . Eerst naar het oude (voormalige) schooltje, het vervangingsschooltje en dan de bouwgrond bezocht. Taxi in, naar de betere wijk in Dakar, kennismaking met de landmeter. Mijn dochter kijkt haar ogen uit! Baobabhuis 12u –Mamadou was er nog steeds niet. – taxi naar de Marche Artisanale in kader van een idee dat we hebben voor een project in België. Veel kan ik er nog niet over zeggen maar op de website van BA zal je het als eerste te weten komen ;-). – Bezoek aan de vismijn, we geven onze ogen de kost en ons reukorgaan wordt sterk geprikkeld. – 16u Baobabhuis en Mamadou was net toegekomen. Vergadering van 2u waar we de lopende projecten en budgetten hebben besproken. Na de vergadering wat gepraat met de vlaamse studenten die in het Baobabhuis hun stage lopen. Tijd voor een bezoek aan onze vrienden in Dakar was er niet meer en zijn we op een degelijk uur terug naar Saly gereden.
Mijn dochter Jade van 7 was echt wel flink vandaag!Groeten Jeroen

Ousey zijn taxi

27 maart 2008
Ousey zijn taxi
Zoals beloofd kan je hier de foto vinden van Ousey en zijn taxi. De trip van en naar Saly met de bijhorende files waren we al gewoon, maar in een wagen met airco en schokdempers! …dat is iets anders dan wat ik tot nog toe gewoon was van een taxi in Dakar. ;-)

Een Nieuwe Taxi

26 maart 2008
Aankomst in Dakar.
Onze vlucht had 2 uur vertraging, maar eens aangekomen in Dakar vergeet je dat allemaal want we komen van een -2°C in de natte sneeuw naar een goede +28°C met een staalblauwe hemel en een warme zon. Maar waar ik het meeste van schrok << Onze Taximan Ousey heeft een NIEUWE TAXI… >> Een ECHTE NAGELNIEUWE TAXI. Er staan maar een luttele 2000km op de teller. Ousey is zo trots als een pauw. Deze nieuwe taxi’s zie je meer en meer in het straatbeeld. De overheid wil de oude wrakken uit het straatbeeld bannen; die waren te vervuilend en veel te onveilig. Ook het overgrote deel van de wegenwerken zijn achter de rug in Dakar. Het was een heel ander Dakar dan 3 maanden geleden. De trip naar Dakar is deze keer voor vakantie met het gezin. De komende dagen ga ik toch enkele zaken doen voor Bonjour Afrique. Zo staat er morgen een vergadering op de agenda met Mamadou van Enda Graf en zullen we het bestaande schooltje van ADMG bezoeken. We gaan ook een kijkje nemen naar de bouwgrond die we eventueel zouden aankopen met Bonjour Afrique. Meer volgt later en ik zal zeker een foto van Ousey met zijn NIEUWE TAXI nemen.

Wauw!

Hier zit ik dan, verscholen achter mijn laptop, verstrikt in een web van werkgerelateerde mails en nog niet goed wetend hoe ik eruit moet geraken ;).
Bonjour Afrique - intussen iedereen welbekend - heeft voor ons 13 Telenetmedewerkers (en niet te vergeten onze trouwe co-Afriquers : Yo - de snotaapjes ;) - Chris - Pieter - Peter en Christophe) een extra dimensie gekregen.
Een week lang zelf de cultuur - sfeer - t zand opsnuiven is de beste manier om jezelf achter een doel te kunnen plaatsen. Dank Telenet dat we hiervoor de kans hebben gekregen want zo evident is dat niet. 1 voor 1 weten we nu maar al te goed waarom we mensen aanzetten tot een extra duit in het zakje. We proberen hierbij ook steeds het nuttige aan het aangename te koppelen. Met alle plezier zullen we onze verhalen en ervaringen vertellen - met alle plezier zullen we jullie begroeten op onze fuif en bij verdere acties.
Het begon bij een geweldige Bonjour-Afriquedag - het ging over in een lekkere honingverkoop/een unieke kwis en een 7-daagse Senegal om 'U' tegen te zeggen - het vloeit verder in een wellicht bruisende fuif en belandt bij de 'één-dag-werken-voor Bonjour-Afrique'... om nadien verder te stijgen bij volgende acties...
Ik hou hier alvast een zeer goed gevoel aan over!
Knuffel Anne

Trein altijd beetje reizen ?

Met de trein van Zaventem nr Schaarbeek 'smorgens om 6.30u. Het is eens wat anders.
Bleek dat ik niet in Schaarbeek moest zijn maar Meiser station.
Info gevraagd in Brussel Noord, ik stelde blijkbaar moeilijke vragen aan de loketbediende, of lag dat aan mij ;-) Soit, verkeerde spoor, trein gemist, met 150 arbeiders de trein op richting Schaarbeek, en dan met tram 24 nr de Chazallaan.
Geef mij maar zo'n geel/zwarte taxi !!
Geertrui

Thuiskomst van de zombies ;)

Donderdag 24 januari 2008. Aankomst in Zaventem, lang gewacht op de bagage maar dat waren we intussen al gewend... De bus stond klaar en rond 6.30u of 7u kwamen we toe aan Telenet. Iedereen vertrok doodop maar blij richting Telenet en daarna naar huis. Naar de kindjes die ongeduldig mama of papa zaten op te wachten in bed of aan de ontbijttafel, naar de geliefden... Geertrui, Joris en Caroline besloten dapper te gaan werken. Carolines poging werd wijselijk afgebroken door haar collega's: ze werd letterlijk naar bed gestuurd omdat je al slaapwandelend beter elders loopt dan op Telenet. De meesten onder de Bonjour Afriquers zijn gaan slapen, uren aan 1 stuk. Overdag, 's avonds opnieuw, ... uren aan 1 stuk. Vrijdag hebben een aantal BA-ers een poging gedaan om te gaan werken, bij sommigen lukte dat al beter dan bij anderen. De ideale dag om fuifkaarten te verkopen. Dan kwam het welkome weekend om verder uit te rusten, om dokters en tandartsen te bezoeken, om verder immodium te slikken en zombie te spelen. Heerlijk, zo'n reis: uitgeput maar voldaan!
Nogmaals dank aan al wie die mee mogelijk heeft gemaakt. Deze unieke ervaring is er eentje om nooit te vergeten!!

Last but not least ...

23 januari 2008 - geen spraakmakende dag voor de mensheid maar wel voor ons Bonjour-Afriquers aangezien het de laatste dag was van het Senegalees avontuur.
De ochtendstond had nu ook weer goud in de mond en na het ontbijt trokken we met onze welgekende taxi's naar Ecopole, het bedrijfje waar onder andere straatkinderen van recyclage materiaal allerlei kunstwerkjes maken.
Het ging van foto-kaders tot autootjes tot aardewerk tot ijzerconstructies...

Na enkele inkopen reden we door naar een marktje (Medina) met mogelijkheid tot kopen van souveniertjes. Onze korte wandeltocht hiernaar verliep niet zonder slag of stoot! We passeerden een soort 'water' dat naar de zee liep en inademen was hier serieus uit den boze - deed je het toch was een zekere kokhals of vreemde oprisping niet uit te sluiten, pffeeuw wat een stank !
Aangekomen op het marktje zijn we slechts enkele tientallen meters opgeschoven. Groupies 'vertegenwoordigers' van houtwerk - djembéwerk ... wilden hun waren aan de man brengen. Dit ging gepaard met zeer veel verbale communicatie maar vooral met trekken en beetje stoten om ons toch maar te overtuigen bij 'hun' etablissement te kopen. Dit werkte dus in omgekeerde richting en in plaats van ons te overtuigen joegen ze ons weg. Jammer want indien ze ons rustig de tijd hadden gegeven zouden we veel meer gekocht hebben.

Terug aangekomen in het Baobabhuis was het tijd om afscheid te nemen van onze trouwe begeleiders. Onze kuis- en keukenvrouwen kregen een Telenet-rugzak gevuld met allerlei leuke dingen - onze taxichauffeurs kregen een doos vol met verrassingen.
We namen afscheid van Mamadou en zijn team.

Hierna was het inpakken geblazen - dit met weemoed in het hart aangezien de week enorm was gevlogen. Echter volgde er nog 'ons laatste Senegalees-avondmaal'.
Dit werd voorafgegaan met enkele speeches die recht uit het hart kwamen.
Steeds een constante vaststelling van medewerkers die onder de indruk waren van deze intense week! Lekker eten - gezellig praten en dan ... vliegtuig op voor onze nachtvlucht richting België.

Bonjour Afrique - Bonjour Belgique - waar nu pas het echte werk kan beginnen. Alle bezochte projecten hebben reeds een eerste evaluatie ondergaan en nu is het aan ons, ambassadeurs Bonjour Afrique, om een definitieve selectie te maken en nog veel meer centjes in te zamelen!

Voetbalschool en het Apicultuur projekt in Sali

Deze morgen hebben we het voetbalschooltje bezocht in Gdaparou op vraag van Club Brugge. We deden dat niet alleen, want een afvaardiging van de dealers van Telenet vervoegde ons 's morgens in de vroegte. Vooraleer we vertrokken hadden ze nog een leuke verrassing voor ons, want ze hadden via een volleybaltornooi 400 euro voor Bonjour Afrique verzameld. Waarvoor hartelijk dank.
Het bezoek aan de voetbalschool verliep vlot. We werden opgewacht door de volledige delegatie van de school en de leerlingen in de klassen. Het bleek een goed gestructureerde school te zijn (naar Senegalese normen) en ze waren enorm fier op hun departementele kampioenenploeg die trots een afgedankte beker toonden met een plastieken etiket erop. We overhandigden de cadeau's van Telenet/Club Brugge waaronder 8 lederen voetballen, uitrusting en schoenen (maat 38).
We kregen ruim de tijd om alle klassen te bezoeken en fotomateriaal te verzamelen. Het werd al snel duidelijk dat ze nog graag computers wilden. Die vraag zullen we samen met Club bespreken en evalueren. Misschien komt er wel ooit een groot talent naar Belgie vanuit deze school, laat het ons hopen.

Na het schooltje reden we door naar het natuurreservaat van Bandia, waar we ons honingprojekt konden bezoeken bij Seck (zie eerdere blogs van december). We werden door het volledig dorp opgewacht met dans en muziek, waarna Seck ons met veel uitleg de cementen bijenkorven toonde, dit alles onder een broeiende zon. Hun groot probleem is dat elk jaar hun produktie afneemt, waardoor ze minder inkomsten genereren voor de lokale samenleving, en dit door verschillende redenen. Aan ons om samen met hen naar duurzame oplossingen te zoeken.

In de vroege avond keerden we met onze taxi's terug naar Dakar en het Baobab huis. Vooraleer we gingen slapen verzamelde het ganse team en werden alle projekten overlopen, waarbij ieders voorkeuren grondig aan bod kwamen. Zo eindigden we met een shortlist van mogelijke projekten die we met Bonjour Afrique willen ondersteunen. Het was toen reeds middernacht en werd onze laatste nacht in Dakar ingezet.

Telenet/Bonjour Afrique op de voorpagina van "Sudonline"

Bonjour Afrique heeft met de ondersteuning van haar projecten de lokale krant gehaald. Het uitgebreide artikel kan je hier online nalezen.

Water bij de wijn (verf)

Na het ontbijt hebben we de taxi genomen naar het schooltje dat we hadden uitgekozen voor ons project. We zijn gestart met een zoektocht naar schildermateriaal, wat uiteindelijk een aantal borstels, verfrollen en enkele potten verf opleverde : we konden aan de slag. Alle banken werden naar buiten gesleurd, zodat we plaats hadden om deze te herstellen. De kinderen van de school waren zeer behulpzaam (soms iets teveel). Ze namen ons de borstels uit de handen. Ze wilden de perfect bruikbare verf aanlengen met water, zodat we meer liters zouden hebben. Dit maakte de verf onbruikbaar, daar ze te waterig was geworden en bovendien verspilden ze veel verf op de grond waardoor ze eigenlijk niet méér overhielden dan de niet-aangelengde verf.
De bedoeling was dat alles in het wit geschilderd werd, behalve het onderste deel van de muur (ongeveer de eerste meter), die zou groen moeten worden. De “grens” tussen beiden werd gemarkeerd op de muur. Na enkele uren was het meeste schilderwerk gedaan en gingen we buiten een kijkje nemen,waar de lokale timmerman al begonnen was aan het herstellen van de oude schoolbanken. Deze bestaan uit een metalen frame, waarop enkele planken zijn vastgespijkerd. Dit oude hout,waar overal stukken waren afgebroken, werd eraf gehaald en vervangen door de nieuwe planken die we aankochten.
De directeur van het schooltje was ons na al dit werk zeer dankbaar en de kinderen waren heel blij met hun gerenoveerde schooltje. Enkele kilometers verder stond nog een ander gebouw van de school. Deze klasjes hadden geen krijtborden, wat het lesgeven bemoeilijkte. Onze directeur (KA Boom) had ons vooraf een 3-tal borden geschonken, die mooi tegen de muren van deze klas werden gemonteerd. Het was een zeer vermoeiende dag, maar we hebben veel kunnen doen EN we hebben veel mensen gelukkig gemaakt, iets wat er voor zorgde dat we met een goed gevoel en een gerust hart konden gaan slapen!
Groetjes,
Arne,Koen,Wouter & Yannick

Galmende lege ruimtes...

Op 17 januari brachten we een bezoek aan een psychiatrisch centrum voor kinderen. Daar worden 14 kinderen begeleid in dagopvang en daarnaast hebben ze een 1000 tal consultaties per jaar. We werden ontvangen door het bestuur en de behandelende artsen en kregen een professionele uitleg over het reilen en zeilen. Op zich was het goed georganiseerd en de accomodatie was ruim en verzorgd.....maar leeg....want op donderdag hadden de kinderen vrij. Toen we de volgende dag met een klein groepje terugkwamen om de kindjes het speelgoed ook effectief te geven was deze leegte, ondanks hun aanwezigheid, des te schrijnender. Er is een totaal gebrek aan materiaal: geen speelgoed, geen fietsjes, geen trampolines, geen schoolborden, geen therapeutische materiaal om de motoriek te stimuleren, geen .........
Aansluitend hebben we een scholengemeenschap (lees 2 stinkende krotten zonder sanitair, met halve schoolbanken, zonder borden aan de muur) in een achterstandswijk bezocht. De plannen daar zijn om 'het krot' dat nog in redelijke staat is op te laten kalefateren door de 4 geëngageerde gasten (zie blog 'Scholenproject KA Boom/Olvi Boom) in onze groep.


Discussies tussen ouders op klasinfo avonden over de kleur van de badmutsen van hun kindjes tijdens schoolzwemmen zullen nu niet meer irritant zijn voor mij maar ronduit shocking.......

Zie bijgevoegde soundslide...

Scholenproject KA Boom / Olvi Boom

Wij zijn 4 studenten die via ons werk bij E-demonstrations in contact zijn gekomen met de projecten van Telenet en Bonjour Afrique. Hierdoor is bij ons het idee opgekomen om ook iets te ondernemen. Onze bedoeling was niet om enkel en alleen geld in te zamelen en gewoon door te storten naar een organisatie, maar er ook iets concreets mee te doen. Een mooi project leek ons om een school in Dakar te zoeken,deze op te knappen en ervoor te zorgen dat de leerlingen gratis onderwijs konden genieten. Na overleg met de schooldirectie is er beslist dat we ter plekke zouden gaan en het nodige geld zouden inzamelen via projecten op school : verkoop van Afrikaans kunstwerk, organiseren van een pita-avond en workshops (dansinitiatie),…
Ondertussen is het werk in de school gebeurd en genieten wij verder van deze onvergetelijke ervaring.
Groetjes,
Arne, Koen,Wouter & Yannick

Peter (X-Treme), Pieter (Intracto), Chris (HD-Com) en Yo (E-Demonstrations) verzorgen reeds van in het prille begin van Bonjour Afrique de nodige ondersteuning. Ook zij besloten om de koppen bij elkaar te steken en tezamen af te reizen naar Dakar. Dagelijks vervoegen ze de Bonjour Afriquers en werken op deze wijze vrijwillig mee aan de verschillende projecten.

Ieder zijn moment

In het kleuterklasje gingen we symbolisch één doos openen om enkele speelgoedjes uit te delen. En wat wil het toeval? Ik haal er het speelgoedhuisje uit dat mijn eigen dochter aan “Bonjour Afrique” heeft geschonken. Het slimste meisje van de klas mocht het in ontvangst nemen. Het idee dat het speelgoed van kind tot kind zou overgaan, werd op deze manier wel heel letterlijk. Echt pakkend. (Jeroen)


’s Morgens opstaan met als doel mensen van klein tot groot helpen. Alles beter maken geeft me ’s avonds bij het slapen gaan de grootste voldoening. Elk moment, elke geur, elke kleur, elk kind, elke volwassene laat bij mij een diepe indruk na.(Jill)

Die vragende blikken, die mooie lach, de structuren en gewoontes van Afrika in schril contrast met onze leefgewoonten; ze maken dat je hier elke dag meer en meer leert relativeren… en je nederig maakt in ‘hun’ wereld. (Joris)

Hoe zouden jullie reageren op …
•tientallen kinderlachjes die op één ogenblik enkel en alleen voor jou bedoeld zijn?
•mensen die tussen het vuilnis leven/geen stromend water hebben en toch positiever ingesteld zijn dan wijzelf?
•Een kind dat over je huid streelt, gewoon uit verbazing omdat ze zo blank en zacht is?
Moeilijk te zeggen natuurlijk, je moet het eerst zelf ervaren!
Zeer intens hier! (Anne (Anta in het Wolofs))

Platte batterijen

Zondag misdag

Op zondag mochten we even wat langer uitslapen. Enkelen wilden echter doodgraag een Afrikaans (Katholieke) mis bijwonen. Het gospelgezang (wat ze verwachtten) was er echter niet, maar het bleef een unieke ervaring.

KV Mechelen - Club Brugge:

Deze namiddag stond de Topmatch KV Senegal - Club Dakar op het programma. Deze wedstrijd werd georganiseerd door de werknemers van Enda Graf in de wijk Kheddar. De plaatselijke Rik De Saedeleer arriveerde met paard en kar volgeladen met z'n geluidsinstallatie. De ganse wedstrijd werd live becommentarieerd voor de talrijk opgekomen lokale supporters.

Eindstand match: KV Mechelen - Club Brugge 2-2
Op het einde van de wedstrijd werden de truitjes, alsook de 4 wedstrijdballen overhandigd aan 2 lokale clubs. Vanaf nu spelen ze in Senegal dus in de kleuren van KV en Club. (Het zweet kregen ze er gratis bij !)

Special gast:

Omstreeks 16u30 landde Koen Wauters op Seddhar (luchthaven van Dakar). Hij bracht een bezoek aan het Baobabhuis, waar hij tijd maakte voor een gesprek met de Bonjour Afriquers. Het is aangenaam te weten dat Koen ons ook een hart onder de riem steekt en Bonjour Afrique zeer genegen is !



Na deze dag zijn onze batterijen weer helemaal opgeladen, om de volgende dagen het drukke 'Bonjour Afrique'-programma verder te kunnen afwerken.

Tot morgen
Luc en Lies

Het is niet 'pousser' sur le bouton, wel appuyer sur le...

Vandaag hebben we computeropleiding gegeven aan 35 kids hier in het Baobabhuis.
Gelukkig hebben we een professionele trainster bij voor de nodige tips en tricks.
Dat training geven vermoeiend is hebben we mogen ondervinden.
Voor sommigen een roeping, voor de minder geduldigen onder ons een uitdaging ;-)

Middagmaal was gepland om 13u, scheel van de honger konden we er met enige vertraging om 15.30u aan beginnen....
Platgeslagen door het lange wachten, emoties en de warmte van vandaag verlangt iedereen nr een frisse duik in een zwembad. Het zal echter de zee worden vol kwallen
of voor de minder avontuurlijken onder ons een koude douche.

Een nieuw jaar, een nieuwe PC

DAG 3

Vandaag vieren we met z'n allen de islamitische jaarovergang van 1425 naar 1426, zonder onderscheid tussen religies. Na een korte nacht staat iedereen fris en monter stipt om 8u aan de ontbijttafel. Zo plannen we om 10u de ontvangst de officiële instanties. Stipt om 11.33u (!) stromen de eerste gasten relaxt toe. Na de speeches en aperitief met croissants delen we de PC's uit, opnieuw in een 'gestructureerde' chaos.

Voor het opleidingscentrum op 15 km van Dakar staat een tractor met aanhangwagen klaar om in schildpaddenpas 15 exemplaren te vervoeren. Alle burgemeesters, medewerkers van de mutualiteiten (lees 'OCMW') en Enda Graff, onze NGO, nemen hun PC's mee en wij installeren ze achteraf ter plekke: alles werkte perfect, op een paar ontbrekende stroomkabels na. Telkens uiten we onze duurzame steun in de vorm van "Bonjour Afrique"-bordjes aan de ingangen van de bureau's, de loketten, de kassa's, etc. ... Daarnaast is een ander team nog enkele schooltjes gaan bezoeken om mogelijk toekomstige projecten te steunen, oa. de aankoop van een bouwgrond. Op de heen- en terugweg boeiende taferelen, totale verkeerschaos, massa's lachende gezichten én overal geiten...

De kers op de taart is de inrichting van een trainingslokaal in ons Baobab-huis. Met man en macht toveren we de opslagplaats om tot een professioneel opleidingscentrum met state of the art PC's, flatscreens en elegante geluidsboxen.

De oprechte dankbaarheid die we voelen bij elke PC-ontvanger maakt heel wat los bij elk van ons. Daarom wensen wij het management van Telenet deze welgemeende en warme dank over te brengen. Wij zijn fier om in naam van Telenet deze mensen te mogen helpen via Bonjour Afrique! Un tout grand merci!!

PS. Voor de Vlaamse ecoboer: voer uw kartonnen dozen, geweekt in een sopje water, aan uw geiten. Een ware delicatesse (die geiten, he!)

Bekijk hier de eerste Fotoreportage

Bananasplit......het is toch niet mijn ding!

Dag 2 in het Baobabhuis. Gewekt door de gezangen die weerklonken uit de minaret en een te vroeg ingestelde wekker stonden de eerste ochtendmensen al om 5u onder de douche!
Ruimschoots op tijd dus voor een druk gevulde dag.
Bonjour Afrique T-shirts werden door onze Telenet-dames 'gerestyled'.
Na een stevig ontbijt vlogen we erin! Verdeling in groepen om 5 projecten te gaan bezoeken (dit in zeer nauwe samenwerking met de NGO)
*kleuterschool
*lagere school
*sociaal opvangtehuis
*kinderpsychiatrie
*tehuis voor afgewezen kinderen












Tijdens de gesprekken met al het gemotiveerde personeel bleek dat hun werking op korte termijn kan verbeterd worden door middel van materiële/financiële steun.
Echter zo eenvoudig zit het niet in elkaar aangezien we streven naar een duurzame oplossing.
Je zou het met eigen ogen moeten gezien hebben... soms meer dan 200 glimlachende gezichtjes - de verbazing was groot langs de twee kanten.
Voor hun waren al die witte mensen met dezelfde beige t-shirten ook wel rare vogels.









's Namiddags kwamen ouders & kinderen uit de buurt van het Baobabhuis op hun paasbest (er was een meisje tussen met pelsen jasje, fyi, het was 26°)ons bezoeken om petjes, T-shirts en een speelgoedje in ontvangst te nemen.




Ook de balonnen en armbandjes die we op straat uitdeelden waren een groot succes!







Tussendoor hebben we ook nog vier lap tops geschonken aan een organisatie uit de wijk PEKINE.

De laatste kennismaking van de dag was ook heel bijzonder. Toen de zon was ondergegaan stond Oscar de pelikaan ons op te wachten op het uiterste puntje van Dakar om ons te verwelkomen voor onze tweede warme maaltijd.

Taxi’s en geiten

Aankomst in Dakar. Op het vliegveld(je) werden we al meteen geconfronteerd met het Afrikaanse ritme. Lang aanschuiven for no particular reason…
Nadat we alle koffers en tientallen kartonnen dozen en zelfs een paar schoolborden van de transportband hadden gehaald moest alles nog even door de scanner (waar niemand naar het beeldscherm keek maar toch moest het erdoor!).
Eenmaal buiten werden we onmiddellijk belaagd door mensen (en geiten) van wie we niet wisten wie er nu precies bij de organisatie behoorde. Iedereen begon met koffers te sjouwen en in vooroorlogse taxi’s te duwen en na dat chaotisch maar hilarisch gebeuren waren we uiteindelijk onderweg naar het Baobab huis.

Een memorabele rit van ongeveer een half uur door Dakar……met open mond en ogen tekort racen langs half afgewerkte huizen (ze moeten geen taks betalen zolang het huis niet af is dus een gegeven moment beginnen ze gewoon elders te bouwen), graatmagere geiten her en der, de ene na de andere halfslachtige carrosserie op plaatsen langs het strand waar je in België een fortuin moet voor betalen.

Na de kamerverdeling (’t viel best mee, we moesten niet met 15 op 1 kamer) kregen we een korte (naar Afrikaanse normen) toelichting over het verdere programma van de week door Mamadou, de verantwoordelijke van de locale NGO, bijgestaan door zijn raad van bestuur, raad van commissarissen, stagiaires etc.

Om 20 uur wederom door de stofwolken over hobbelige wegen, op weg naar de ‘warme maaltijd’…… in een boite op het strand. De porties waren impressionant, gamba’s (bijna) zo groot als Joris zijn onderarmen. Soit, ’t wordt langdradig, we gaan slapen. Tot morgen!

16 januari: Vertrek Telenetters naar Senegal

8 u 's morgens en langzaam maar zeker komen de 10 winnaars van de Bonjour Afrique wedstrijd de lobby van Telenet binnen. Voor sommigen is het vroeg, heeel vroeg :-)

	Alles in keurig ingepakt, een hoofdkussen incluis.
Een traditionele groepsfoto. (Annelies en Geertrui reden rechtstreeks naar Zaventem)
	Iedereen op de bus? Vertrekken dan maar...

Alle foto's vind je hier